اثر علف کش های تریفلورالین و اتال فلورالین بر ویژگی های رشدی بیمارگرهای قارچی پنبه

این بررسی به منظور آگاهی از اثرات جانبی دو علف کش بسیار رایج با کاربرد در خاک تریفلورالین (مایع غلیظ امولسیون شونده 48%) و اتال فلورالین (مایع غلیظ امولسیون شونده 33%) به ترتیب در غلظت های500-0 و 300-0 قسمت در میلیون بر فعالیت زیست شناختی پنج بیمارگر قارچی گیاهچه پنبه (rhizoctonia solani،pythium ultimum ،fusarium moniliforme، alternaria alternata و verticillium dahliae) انجام شد. پارامترهای بازدارندگی رشد میسیلیومی، جوانه زنی زادمایه، ویرولانس قارچ و نیز رشد پوده زئی r. solani به روش طعمه گذاری در آزمایشگاه و گلخانه تعیین گردید. نتایج نشان داد که نوع و غلظت علف کش میزان رشد میسیلیومی جدایه های قارچی را با شدت های مختلف کاهش داده است. v. dahliae و f. moniliforme به ترتیب حساسیت بسیار کم و بسیار زیاد نشان دادند. رشد سایر قارچ ها به میزان 8/4 تا 3/66 درصد مهار شد. علف کش ها باعث افزایش جوانه زنی کلامیدسپورهای f. moniliforme و کاهش تشکیل و ممانعت نسبی جوانه زنی اسپورانژهای p. ultimum شدند. همچنین تریفلورالین اثر فزاینده تری نسبت به اتال فلورالین بر رشد پوده زئی r. solani داشت. نتیجه گیری گردید که علف کش ها می توانند از عوامل زمینه ساز بیماری های پی تیومی و فوزاریومی گیاهچه پنبه محسوب شده و شیوع بیماری را افزایش دهند.